Rok 2023 ustanowiono w Łodzi Rokiem Pawła Kleckiego – łodzianina, kompozytora i jednego z najwyżej cenionych dyrygentów minionego stulecia. W tym roku przypadła 50. rocznica jego śmierci. Inicjatorzy obchodów – Muzeum Miasta Łodzi oraz Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi zapraszają na program wydarzeń przybliżających postać Pawła Kleckiego.

Centrum obchodów Roku Pawła Kleckiego w Muzeum Miasta Łodzi stanowi wystawa „Paweł Klecki i muzyka Łodzi”, która będzie dostępna dla odwiedzających od 23 września 2023 roku do 10 marca 2024 roku. Wystawie będą towarzyszyć oprowadzania, spotkania, a także specjalne koncerty z cyklu „Muzyka Łodzi”. Te ostatnie realizowane we współpracy z Fundacją im. Stanisława Liszewskiego.

Program towarzyszący wystawie:

10 grudnia (niedziela), godz. 16.00 

Oprowadzanie po wystawie “Paweł Klecki i muzyka Łodzi” z tłumaczem PJM

Prowadzenie: dr Wojciech Wendland

17 grudnia (niedziela), godz. 16.30

Koncert “Muzyka Kwiatów polskich” w ramach cyklu “Muzyka Łodzi”. W programie piosenki do słów Juliana Tuwima w aranżacji Witolda Janiaka.

Wykonawcy: Agnieszka Grajnert – śpiew, Witold Janiak – fortepian

“Co słychać w Muzeum?” – oprowadzanie dla grup zorganizowanych
Zapisy dla grup:
tel. 692 926 319, 42 307 13 82
edukacja@muzeum-lodz.pl

Paweł Klecki urodził się w 1900 roku w rodzinie włókniarzy. Uczył się gry na skrzypcach pod kierunkiem Róży Schindler-Suess. Został członkiem Łódzkiej Orkiestry Symfonicznej – zespołu, który dał początek dzisiejszej Filharmonii Łódzkiej. Z Orkiestrą był związany do roku 1919 (w tym samym czasie w orkiestrze grał przyjaciel Kleckiego – Aleksander Tansman).

Studiował kompozycję i dyrygenturę w Konserwatorium Warszawskim, także filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Jeszcze podczas studiów w Polsce, rozpoczął studia muzyczne w Berlinie, który w tym czasie stał się istotnym europejskim centrum kultury.

W latach 20. i 30. XX wieku zyskał znaczącą pozycję zarówno jako dyrygent, jak i kompozytor. Z czasem, dzieła Kleckiego wykonywane były przez czołowych dyrygentów w wielu ośrodkach muzycznych na terenie Niemiec. Żydowskie pochodzenie Pawła Kleckiego przyczyniło się do jego wyjazdu z Niemiec po dojściu nazistów do władzy. Najpierw wyjechał do Włoch, gdzie prowadził wykłady w mediolańskiej szkole muzycznej. Następnie znalazł się w Związku Radzieckim, gdzie dyrygował na koncertach w Leningradzie, Baku i Charkowie. Ostatecznie osiadł w Szwajcarii. Doświadczenia drugiej wojny światowej, śmierć jego rodziców i siostry, spowodowały, że zaprzestał komponowania, dlatego jego twórczość z czasem uległa częściowemu zapomnieniu. Do najważniejszych utworów Pawła Kleckiego zalicza się: Sinfoniettę na smyczki, cztery symfonie, koncerty fortepianowy i skrzypcowy oraz pieśni.

Po drugiej wojnie światowej Paweł Klecki zajął się wyłącznie działalnością dyrygencką. Dyrygował renomowanymi orkiestrami. Wśród nich znalazła się między innymi orkiestra Filharmoników Berlińskich i Wiedeńskich oraz Londyńska Orkiestra Symfoniczna. Wśród polskich orkiestr, oprócz Filharmonii Narodowej w Warszawie i Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, dyrygował również zespołem Filharmonii Łódzkiej. Występował w gronie znakomitych muzyków, a wśród solistów z którymi występował znaleźli się: Artur Rubinstein, Pablo Casals, Yehudi Menuchin i wielu innych. Był także dyrektorem Królewskiej Orkiestry Filharmonii w Liverpoolu, Orkiestry Symfonicznej w Dallas, a także orkiestr w Bernie i Genewie. Paweł Klecki zmarł 5 marca 1973 roku w Liverpoolu w czasie próby orkiestry.